"ne var ne yok?" "iyilik, sağlık." kullandığım antidepresanlar hiç de beklediğim gibi toz pembe bir hayat sunmadı bana. evet tedavi ediyor, esas meselemi hallediyor ama birçok kişiden duyduğum o "tepkisiz insan", "herşeye güleceksin" vs. düşünceleri balon çıktı. hala çok nadir gülüyorum anlayacağınız. eskişehir'deydim 3-4 gündür, bugün döndüm ankara'ya. yazları sıkıcı eskişehir, hem sıcak hem boş. uzun zamandır yapmadığım birşey yaptım ben de evde. film izledim. "yaşamın kıyısında" uzun süredir izlemek istediğim bir filmdi. nurgül yeşilçay'ın en iyi performansı bence. bir birol ünel olmasa da başroldeki oğlanı da tuttum. başta bölümler öncesindeki "yeter'in ölümü" misali duyuruları saçma bulmuştum ama insan sonu beklemeye başlıyor ve daha bir sarıyor bu sanırım, bu sebepten başarılı sayılabilir o fikir de. görüldüğü üzere film konusunda da ahkam kesiyorum, beceremiyorum derli toplu bir yazı yazmayı bunu farkettim. ilaç dedik, film dedik, eskişehir tespiti yaptım. toparlamakta sıkıntı çekiyorum işte şimdi. demek ki neymiş? bilmiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder